Geofumed، احساسات موقت
زندگی من مجموعه ای از لحظات کوچک بوده است که در آخر فیلمنامه ها در نهایت هر سکانسی را که با توجه به تعداد ساده پوسته مورد استفاده بیش از 35 باشد ، اجرا می کنند. در این زمان ، مانند هر انسانی که من احساساتی در برخی از جنبه های زندگی داشته ام ، Geofumadas دقیقاً یکی از مواردی است که اگرچه اگر به یاد بیاورم ، تنها مورد نبوده و مانند همه آنها خطر از دست دادن اولویت یک روز یا تغییر حالت جدید را تغییر می دهد. روش پوشیدن خاکستری با سبک.
اکنون که من یک ماه تعیین دو سال egeomates، من می دانم آن است شور و شوق گسترده شده است، در حال حاضر لذت می برند، شاید به این دلیل بر خلاف دیگران، ترویج تعامل با خوانندگان مختلف، موضوع شامل نوآوری، محیط منحصر به فرد است و بنابراین من فکر می کنم که آن را نیز تحت تأثیر قرار می دهد که در طی روزهای پنجاه و چهار هفته، شرکت خوبی است.
اما قبل از Geofumadas من احساسات دیگری داشتم:
یک روز من در روغن نقاشی کردم
زمانی بود که در کالج کلاس نقاشی می گذراندم ، آنقدر علاقه داشتم که مدتها خودم را وقف آن کنم. من اکریلیک را خیلی دوست نداشتم ، بیشتر به دلیل قیمت بالای مواد تا عملی خشک شدن سریع (که بیشتر شبیه احساسات موقتی من است). بنابراین مدت زیادی در روغن نقاشی کردم ، با سفرهای من ، حساسیت دخترم (نه اشتیاق موقتی) به سقز ارزان قیمت و ناراحتی همسرم به دلیل لکه های لباس ، این مسئله کم شد.
اما من آن را دوست داشتم ، یکی از این روزها دوباره این کار را انجام می دهم ، تغییر رفتار برای سورئالیسم که برای من مناسب تر است ، نه برای اهداف تجاری. من همچنین ممکن است آن را مصرف کنم زیرا پسرم (اشتیاق غیر موقت) از آن استعداد و ذوق برخوردار است ، من آن قسمت از زندگی خود را دوست داشتم ، اگر ای بی وجود داشت ، من بیشتر آن را دوست داشتم.
من درس پیانو گرفتم
هه ، این به سالهای تحصیل و دانشگاه برگشت ، یک زن آمریکایی من را در سه سطح جان تامپسون راهنمایی کرد در حالی که من بازی فوتبال را با دوستان از دست دادم. از آن ، فقط داستان از آن تجربه که من نوشتم ... من مشاوره ابدی خانم قدیمی داشتم که همچنین بعضی از کوکی هایی را که فقط در شهر کوچکی در اورگان خریداری می کردند به اشتراک گذاشتند.
او تدریس اگزوآرایی CAD را آموخت
من خودم، من به یاد داشته باشید که chinógrafo اتوکد برای کاریکاتوریست آموخت، و به نام جن گیری زیرا بسیاری از آنها را خود تخته رسم، لروی، canecho، جمجمه را تغییر دهید و بیشتر برای فقط دو دکمه ماوس. من معمولا مجبور شدم از هر دستور با یک ابزار رسم فنی تکنیکی ارتباط برقرار کنم و مزایا را مقایسه کنم.
بخشی از آن مرحله از زندگی من به وبلاگ آمد، اگرچه اکنون روش شناختی نیست، بیشتر در سطح راهنمایی های شل و آنچه که من از کتابچه راهنمای روی سی دی فیلم ها پایان یافت برای یادگیری اتوکد؛ من همچنین آموزش های دیگر را با ابزارهای دیگر مسابقه تدریس کردم، اما شور و شوق من در این اتوکد بود، و جلسات بسیار کمتر روانپزشک در محیط اسپانیایی را اشغال می کرد.
من داستان نوشتم
این مرحله کوتاه بود، شاید یک سال برای تحقق رویای دوستان دوران کودکی و رها کردن آن سگ ها که در دفترچه یادداشت قدیمی من بودند چند منظوره. 25 داستان مرا راضی کرد ، من یک کتاب چاپی منتشر کردم و بقیه موارد بودند به Lulu رفت که گاه گاهی اوقات یک پیام کوچک برای من می فرستد. بعضی اوقات دلم می گیرد که یک مورد دیگر بنویسم اما نمی خواهم آنها را آزادانه انجام دهم ، اگر این کار را بکنم 25 سکته مغزی دارم و برای این کار حداقل سه هفته سفر می کنم در جایی که بی سیم وجود ندارد ، یک دفترچه یادداشت جدید و درد و رنج برای دیدن دوباره نامه من با 2,500 پیام خوانده نشده یا 300 نظر برای تعدیل.
فقط داستان ها باقی مانده اند یک وبلاگ ساخته شده است فقط برای خوانندگان از آن زمینه، به دلیل آن است که پر از کلمات ناسازگار با RAE، و به نحوی که به طور موقت (به طور موقت)وبلاگ قدیمی و قطعا رها شده از نویسنده Geofumadas" آن قسمت از زندگی من گاه به گاه و بعضی پست ها می آید آنها بیرون می آیند از موضوع جغرافیایی و من از طرفداران دودی از دست دادن ... همچنین دختر از شکلات رقص به نظر می رسد از آنها لذت ببرد.
_______________________________________
دیگر از آن، بدون احساسات که زمینه عبور نمی کند، گرفتن عکس، کارتون، پازل با دختر من، بازی warrock با پسر من، شطرنج با برادرم و رفتن برای پیاده روی با دختر که چشم های من چراغ ... ویژگی توپولوژیکی وجود دارد با آسمان دقیق
_______________________________________
آقایان این زندگی است ، یک سری کارهای روزمره کوچک است که فقط پایتون می داند در چه مکان هایی مناسب است ، بیشتر آنها در یک زمان لازم وارد می شوند و از میزان ارتباط ... و علاقه استفاده نمی کنند. بهترین کار این است که در آن زمان از آنها نهایت لذت را ببرم ، در مورد من ، نواختن پیانو ، داستان نویسی ، عکس گرفتن ، نقاشی با روغن یا آموزش احساسات عادی این روال بود. نهایت لذت بردن از آنها بهترین بود در حالی که دوام آوردند.
حالا من یک وبلاگ دارم
با تشکر دوست، خوب است که آن را در لحن خود بخوانید.
چیز ArcGIS ... مطمئنم راهی پیدا خواهم کرد.
Estim@do فکر نمی کنم جمله شما "آن قسمت از زندگی من هر از گاهی می آید و برخی پست ها از موضوع جغرافیایی فراتر می رود و باعث می شود طرفداران سنگسارم را از دست بدهم..." چندان درست نیست... حقیقت این است که که شما فالوورهای زیادی دارید، زیرا چه بخواهیم و چه نخواهیم، همه ما که با یک میز طراحی ارتباط داریم یا نه، چه از سر ناچاری و چه از روی اشتیاق، ماجراها و ماجراهای زیادی را پشت سر گذاشته ایم. بنابراین، داشتن احساساتی که ژئوفوم نشده اند، شما را با رسانه ای غیرشخصی مانند وبلاگ همدل تر می کند. حقیقت این است که من حتی نام شما را نمی دانم، اما خوشحالم که شخصی که این وبلاگ را مدیریت می کند زندگی خود را به طور کامل می گذراند و این فرصت را دارد تا بهترین های خود را به اشتراک بگذارد... این تقریبا داشتن بهشت روی زمین است.
مادرم یک طراح بازنشسته ، دوست حاکمان ، هنجارنویس ، مداد جوهر ، نردبان و میزان آن است ... او یک پسر (من) نقشه بردار دارد ، که با آنچه که او فاصله زیادی ندارد ، هر دو دوست داریم بنویسیم ، نقاشی بکشیم و تأمل کنیم (اصلاح جهان منفعل است) ، بنابراین اگر این سیگار کشیده می شود ... من از یک خانواده دودی می آیم.
در این 2010، برای شما و خانواده، آغوش بگیرید.
من امیدوارم که رابطه EXCEL-ARCGIS همانقدر شفاف باشد که در Mainfold وجود دارد !!! هههه
هه ، من می دانم که شما از این طرف خوشتان می آید ... اما انتظار چنین پاسخی سریع را نداشتم.
خوب بله ... من داستان های شما را دوست دارم ، و حالا که متوجه شدم وبلاگ دیگر برای خواندن مطالب بیشتر می روم ، جرات نمی کنید بیشتر بنویسید؟
می بینم که شما احساسات مختلفی داشته اید و من نمی دانم که چگونه پیانو می نوازید اما حداقل من داستان ها و نقاشی های شما را دوست دارم ... از آن رگ هنری باید بیشتر استفاده شود ، درست است؟ ههههه
من اینجا ، دختر شکلات رقصنده ، ادامه خواهم داد ، شما را می خوانم و درباره آن داستانهایی که گاهی اوقات از موضوع فضایی دور می شوند و من خیلی دوست دارم ، نظر خواهم داد ...
بوسه!